Schietsportvereniging Hedilo uit Dinther had vorige week 2 van haar leden afgevaardigd naar het NK op Papendal.Iris van Oosterhout in de klasse Luchtgeweer Junior B, liggend in de klasse SH2 en Patrick Schuurmans in de klasse Luchtgeweer staand Visueel Gehandicapt SH3.

Beiden waren er zeer op gebrand om een goed resultaat neer te zetten.
Iris omdat zij een unieke mijlpaal kon bereiken en Patrick omdat hij nu een reële kans had om Martin Hendriks, zijn blinde con-collega te verslaan.

Iris
Iris kon door haar optreden een bijzondere prestatie neerzetten.
Het is nog nooit voorgekomen dat iemand met een progressieve stofwisselingsziekte voor de tweede keer Nederlands Kampioen werd. Dat is op zich al de moeite van het vermelden waard.
Over het resultaat was ze echter niet tevreden. Te vaak een negen.(Is op een kaart te zien)
Met 392,2 punten werd ze voor de tweede keer Nederlands Kampioen.

 

Patrick.
Patrick kon nu eens laten zien hoveel progressie hij het afgelopen jaar gemaakt had.
Bij Hedilo heeft hij verschillende keren getoond dat hij met de besten mee kan.
De ene PR na de andere “schoot” uit zijn geweer.
Met de niet aflatende steun van zijn vader op de achtergrond, moest het deze keer lukken om Nederlands Kampioen te worden.
Vanaf het begin liep het niet. Alle kogels vielen onderin. Kijk maar eens naar het schotbeeld. Het gros van de schoten ligt onder de middellijn.( Is op een kaart te zien) Ook na het opnieuw instellen van de kijker bleef dit zich herhalen. Volgens Patrick was ook het geluid niet normaal. Iemand die met zijn ‘oren’ schiet hoort dit natuurlijk onmiddellijk. Waarschijnlijk werd er te weinig lucht van de cilinder naar het kogeltje vervoerd, waardoor de kogels allemaal onderin vielen. Martin Hendriks gaf na afloop toe dat hij deze keer niet van Patrick had gewonnen als zijn geweer niet stuk was gegaan.
Een mooie 2de plaats was zijn deel.

 

Ondertussen vloog Joep van Lankveld, een ander lid sv.Hedilo, naar Australië.
In Sidney kon Joep, die pas een paar jaar als “International” bezig is, zich kwalificeren voor de Paralympics in Brazilië. In Sidney schoot hij gemiddelde van 10,36. Dit was echter 0.05 punt te weinig om in de finale te komen.
“Met een opgeheven hoofd kijk ik terug op deze hele mooi wedstrijd! Het was een eer om te mogen schieten in zo'n mooi land, mooie stad en op zo'n mooie baan!” aldus Joep van Lankveld.
Eind oktober vliegt Joep weer naar Amerika. Op Fort Benning heeft hij de laatste kans om zich te plaatsen voor de Paralympische Spelen van Rio 2016.
Wij wensen hem heel veel succes in Amerika.