Zojuist het jaarlijkse bezoek van de schoorsteenveger gehad. Vijf minuten binnen en buiten, bonnetje, 30 euro afrekenen en ‘tot volgend jaar’. Wat een heerlijk businessmodel!
Je levert een dienst en krijgt gelijk betaald. Hoe anders gaat het in onze foodbranche. Daar praten we nauwelijks over geld genereren uit succesvolle bedrijfsvoering of over hard werken, maar moet je tegenwoordig meepraten over cashflow en kredieten want cash is king!
Deze attitude heeft een heel vervelende bijkomstigheid. We gaan elkaar namelijk steeds later betalen en proberen onze eigen inkomsten op zo’n kort mogelijke termijn binnen te halen.
Zo zijn er grote retailorganisaties die hun leveranciers simpelweg een briefje sturen met de mededeling dat de betaaltermijn vanaf heden wordt opgeschroefd naar zestig dagen. Of een grote retailer die, voor de afwikkeling van de facturen, een Duitse bank inschakelt. Leverancier wordt na veertien dagen betaald, retailer betaalt de bank na negentig dagen en de bank zorgt voor krediet ter overbrugging van de tussenliggende dagen. Uiteraard op kosten van de fabrikanten.
Gelukkig zijn de grote fabrikanten geen haar beter. Sterker nog; ik ken een groot levensmiddelenconcern die haar (toe-)leveranciers pas op honderdtwintig dagen betaalt. Een grote koffiebrander spant de kroon: Betaalt pas na honderdvijftig dagen, terwijl ze zelf haar centjes binnen tien dagen ‘eist’ van de retailers. Zie je het voor je? Een half jaar wachten op je geld terwijl je je werknemers elke maand keurig moet betalen ? Succes ermee!
We zijn met elkaar handel aan het drijven ‘op de pof’. Een uitdrukking die al bestond toen Hema één winkeltje had in de Kalverstraat, Albert Heijn nog een winkel van 12 m2 in Oostzaan had, DE alleen maar te verkrijgen was in Joure, Unilever nog Margarine Unie heette en Jumbo nog niet geboren was.
Elke dag verzinnen we iets nieuws, elke dag rekken we de boel op. Elke dag fabrikantje of winkeltje spelen op krediet, met geld dat ‘in de cloud’ zit. Misschien dat we ons eens moeten laten voorlichten door enkele boefjes uit de bancaire wereld (die zijn er ongetwijfeld te vinden). Zij zijn expert in deze methodieken en kunnen ons haarfijn uitleggen wat er gebeurt als je deze ballon elke keer een beetje meer oppompt. Niet dat deze mensen iets geleerd hebben van de financiële crisis, maar ze hebben er wel veel verstand van.
Ik kijk uit naar volgend jaar. Krijgt de schoorsteenveger weer 30 euro van me. Handje-contantje mét bonnetje.
Rob van Herpen, Heeswijk-Dinther
Bron: Levensmiddelenkrant, door Joost Agterhoek
