Zondag 21 augustus vertrekt Kenny van Weeghel naar Rio de Janeiro. De paralympiër neemt al voor de 5e keer deel aan de Spelen. Wheeler is de discipline waarin hij uitblinkt.

Vier Olympische medailles; goud, zilver en brons, behaald in 2004 in Athene, en nog een zilveren plak gewonnen op de laatste spelen in London (2012), sieren zijn huis aan de H.Stokstraat.

Tweespalt
Op het nationaal trainingscentrum Papendal ontmoette hij Boogschutter Sjef van den Berg uit de Abdijstraat. De gespeelde controverse tussen Heeswijk - Dinther is hem nu bekend. Met een brede glimlach laat hij merken daar de humor wel van in te zien, maar is tegelijkertijd toch verbaasd onderdeel te zijn van die tweespalt." Ik ben getogen in Elburg," laat hij weten. "Dat bestond vroeger ook uit twee zelfbewuste identiteiten. Ik vind het hartstikke leuk om te weten dat ik dus in Dinther woon" knipoogt hij.

N279
Behalve in Papendal traint Kelly ook in de Dintherse dreven. Over Hoog en Laag Beugt en Droevendaal snelt hij dan met zijn wheeler. "Eerst trainde ik ook op de parallelweg aan de N279, " laat hij weten. Maar daar is het nu met die omleiding veel te druk en gevaarlijk."

Olympische modus
Zondag stapt het complete Nederlands Olympische atletiek team in het vliegtuig naar Portugal voor een trainingskamp. Trainen, samen zijn, oranje kleding aan, in de Olympische modus komen. Het vizier richting Brazilië. Dat is het doel. Op 1 september komt de ploeg aan in Rio de Janeiro, waar 7 september de openingsplechtigheid plaatsvindt.

Vier disciplines
Kenny neemt deel aan 4 wheeler wedstrijden. Omdat de 200 uit het programma is gehaald, heeft hij zich nu naast 100 en 400 meter ook op de langere afstanden (800 en 1500m) gericht. "Dat is niet mijn sterkste onderdeel, maar ik hoop in een goed tempo mee te kunnen en dan op de laatste 100 meter mijn sprintkwaliteit in de strijd te gooien."

Verwachtingen
Kenny: "Vijf maal de O.S. te mogen meemaken is niet vanzelfsprekend. Dat realiseer ik me maar al te goed. Ik hoop op een snelle baan, maar meer nog verheug ik me op het samenzijn met collega atleten. Ik kijk nu, gezien mijn eerdere ervaringen, vanuit een ander perspectief naar de Spelen. Ben ook meer ontspannen. Onderdeel te mogen uitmaken van het Nederlands team. Die verbondenheid te mogen ervaren. Dat maakt het toch wel heel bijzonder. En misschien zit  er ook nog een toetje aan vast... Wie weet!"

Tekst en foto: Jacques Worms