De organisatie van Berne-Anders kreeg voor deze avond zoveel reserveringen dat zij uit moesten wijken naar de grotere ruimte van de abdijkerk. Het altaar was nu de plek geworden voor de Tibetaanse klankschalen van Paul Vens.
meer foto's

Paul heette iedereen van harte welkom en was blij verrast met deze grote opkomst. ‘Jullie hoeven niets te onthouden, alleen je maar over te geven.En als mijn gong klinkt dan betekent dat het begin en als hij weer klinkt is het pauze. Zo simpel is het!’

Deze meditatie was een combinatie van verhalen, een gedicht en de klankschalen en zelfs een klein stukje gitaarmuziek. De lang doorklinkende trillingen van de klankschalen brachten je helemaal tot jezelf, tot je eigen stiltegebied. Bij mijzelf riep het meteen de herinneringen op van de reizen naar Nepal en de vele bezoeken daar aan de tempels. De monniken die in de tempels altijd in een bepaald ritme de klankschalen aanslaan en waarvan de trillingen je dan tot in je ziel raken.

‘Ik voel het als een groot compliment dat er nog steeds bijna iedereen is na de pauze’, zei hij met een grote glimlach op zijn gezicht. Maar ook een groot compliment waren de vele minuten doodse stilte nadat hij voor de laatste keer zijn gong had laten klinken. Want dat betekende dat hij de mensen diep geraakt had.

Gerard van Reijsingen bedankte Paul Vens voor deze bijzondere avond en vertelde dat de volgende activiteit van Berne-Anders is op 14 maart as. Een lezing met muziek waarin hoboïste Hester van Vliet spreekt over de Matthäus Passion en stukken speelt op haar hobo.

Tekst: Ine Zonneveld

Foto’s: Marjon van Herpen