Welke vrijheid geven wij door? Hoe vrij zijn wij als we mogen gaan kiezen, bijvoorbeeld bij de Europese verkiezingen die er aan komen. Dat zijn de aandachtsvelden die ons door de overheid worden aangeboden bij het vieren van 5 mei. Ze hebben ook vandoen met wat in deze viering uit de grote Traditie van ons geloof ons wordt aangeboden. De apostelen kiezen in alle vrijheid om zich tegen het toenmalige gezag te verzetten en uit te komen voor hun overtuiging. Jezus vraagt aan Petrus welke keuze hij wil maken: ‘Houd je van mij?’ De mensen van het verzet vertellen ons in een veelheid aan verhalen welke keuzes zij gemaakt hebben, vaak met het gevolg dat zij hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. De geschiedenis herhaalt zich want op veel plaatsen in de wereld staat de vrijheid onder druk, of is zelfs helemaal niet aanwezig. We hoeven maar te denken aan de aanslagen op Sri Lanka, de dag van Pasen.
Wat is er voor nodig om radicale keuzes te maken? Innerlijke gedrevenheid, bezieling, passie. Voor wat? Of liever zeg ik: voor wie? ‘Houd je van mij Petrus?’ Jezus spreekt Petrus aan, vraagt om zijn inzet, ‘Wil jij, Simon Petrus, mij in alles nabij blijven, alles voor me over hebben, in daad en woord?’ Het gaat die Jezus om een innerlijke band met Hem. Moet wel, want als je weet wat die Petrus allemaal later voor zijn kiezen zal krijgen dan kun je dat alleen maar doen wanneer je innerlijk sterk in je schoenen staat. Hij verkondigt de Blijde boodschap, tot in Rome toe, wordt gevangen genomen en ter dood gebracht om de Naam van Jezus.
Zouden wij dit kunnen? Ik stel de vraag maar. Zou ik het kunnen? Ik weet het echt niet en u weet het ook niet voor uzelf. Dat is ook niet nodig. Wat mijns inziens wel nodig is, is de bezieling en passie. Dat gun ik iedere mens. Bezieling en passie voor het goede, wel te verstaan. Iemand die er vol voor gaat, weet dat hij of zij leeft en van waarde is voor anderen. Dat is een wat bredere vertaling van die vraag van Jezus: ‘Houd je van Mij?’ en onmiddellijk volgt er: ‘Ben dan verantwoordelijk voor alles en ieder dat op je weg komt.’
Wat komt er op onze weg? Ik denk dat dit niet zo moeilijk is: zorgen voor verbinding in de samenleving. Zorgen voor mensen die buiten de boot vallen, de kwetsbaren. Kijk eens rond in je straat: ze zijn er, vlakbij. En doe het dan niet af met: ja, ik heb ook niet zoveel, en ik heb ook mijn moeilijkheden, ik heb… wanneer je met al je eigen sores je opent voor anderen ben er dan van overtuigd dat ook jouw zorgen anders worden. Misschien feitelijk hetzelfde blijven, maar de beleving wordt echt anders, want je doet het samen.
De verzetshelden die wij bewonderen, waren vaak hele gewone mensen. Op het goede moment hebben ze echter een beslissing genomen, vaak niet beseffend waartoe het zou leiden. Ze hebben een eerste stap gezet omdat ze dit van binnenuit moesten doen. Die ander die in nood was, of weggevoerd zou worden, of ondergedoken zat: die ander is voor mij nu het belangrijkste. Van binnen uit gevoeld…
Dat is ook de vraag van Jezus aan Simon Petrus: Petrus, ik wil jouw inzet, jouw verantwoordelijkheid voor mijn mensen, jouw bewogenheid. Want verantwoordelijkheid zonder visie, zonder innerlijke drive, kan snel omslaan. Een mens zonder drive haakt sneller af. ‘Houd je van Mij, Petrus?’, en dat driemaal gevraagd, het is om moe van te worden. Toch weet ieder van ons hoe belangrijk zo’n vraag is voor een goede relatie. Petrus kan het niet af doen met: zie je dan niet wat ik allemaal voor je doe. Petrus wordt tevens gevraagd om kleur te bekennen, om zijn verbondenheid met Jezus uit te spreken.
Ook wij worden daartoe uitgenodigd. Het is wellicht vreemd om dit te vragen want die Jezus is toch van 2000 jaar geleden? Neen, die Jezus is er vandaag nog steeds. We vieren met Pasen en in deze paastijd dat Hij leeft. Je uitspreken voor Hem, je gewonnen geven door Hem, je werk doen in zijn Naam, daarmee laten wij zien dat Hij een reële persoon is. Wij houden Hem levend en zorgen er voor dat zijn nieuwe wereld een beetje dichter bij komt.
Joost Jansen, Abdij van Berne
