overweging op Pasen.Het halleluja klinkt overal. Over heel de wereld is in deze nacht gevierd dat duisternis licht voorbrengt, dat dood niet het einde betekent.
En we kunnen nog een aantal slogans rond Pasen opnoemen.
Ze zijn waar en toch… Een kind zei: het is een heel mooi verhaal, maar is het ook waar?
En zij sloeg de spijker op de kop. Het is goed dat we in deze dagen hebben stil gestaan bij Iemand die onterecht gedood is omdat mensen in haat zich tegen Hem keerden. Velen – gelovig of ongelovig, kerks of niet-kerks – kijken daarom naar The Passion of luisteren naar de Mattheuspassion van Bach. Onterecht lijden en dood zijn namelijk herkenbaar omdat het van alle tijden is. Daarom kunnen we zo’n moment van reflectie ook plaatsen. Maar met deze Ene, met Jezus, is wat bijzonders gebeurd. Een plukje mensen, het was 2000 jaar geleden maar een klein gezelschap, zegt dat die Jezus leeft ná zijn dood. Het zijn een paar vrouwen en wat wantrouwende mannen, de eerste vrienden van Jezus. Alleen die vriend waarvan wordt gezegd dat Jezus van hem hield, schijnt het te geloven. Zou er liefde voor nodig zijn om verder te kijken dan het onmiddellijk grijpbare?
Er valt namelijk niets te bewijzen, hoe graag we het ook zouden willen. Wanneer je het christelijke geloof zou kunnen bewijzen zouden we toch geholpen zijn, lijkt me, als ik zo jullie hier in deze kerk zie. Hoeven we op verjaardagsfeestjes niet zo cryptisch te zijn over het feit dat we – nog – naar de kerk gaan. Dan hadden we wat beter gereedschap tot onze beschikking en zouden we anderen van ons geloof kunnen overtuigen. Jammer, maar dat kan niet, ook al heb je nog zoveel gestudeerd. Hoe bewijs je trouwens aan anderen dat je van deze ene man, van deze ene vrouw houdt? Anderen moeten het aan je kunnen zien, objectief bewijzen kun je het niet. Dus ook hier gaat het om liefde…
Dit laatste voorbeeld brengt me wel in de goede richting. Het feit dat mensen van elkaar houden kun je herkennen aan hun gedrag. Ze hoeven echt niet steeds handje in handje te lopen. Ook dat kan weer een overdreven statement worden, zagen we de laatste weken. Dat mensen van elkaar houden zie je aan hoe ze voor elkaar instaan, hoe ze rekening houden met elkaar, hoe ze samen een goed klimaat verspreiden. En dat is nu precies gebeurd na dat eerste Pasen van Jezus. Mensen laten zien dat Jezus de Christus is, dat Hij is opgewekt vanuit zijn dood.
Laten we gewoon toegeven: deze Jezus is echt gestorven. Ze hebben Hem in een graf gelegd en de steen voor het graf gerold. Echter – gelukkig valt het niet te bewijzen, je moet het geloven in liefde, blijkt Hij levend te zijn na zijn dood. Mensen hebben dat toen ervaren, de vrouwen eerst, daarna zijn vrienden. En ze zijn Hem tegengekomen in hun dagelijkse dag toen ze bij allerlei toestanden in hun leven merkten dat Hij als het ware naast hen liep, hen nabij was. Daardoor konden ze ook echt lastige zaken aanpakken, zoals je verzetten tegen een dictator en mensen bevrijden. Of gewoon anderen bevrijden door barmhartigheid en vergeving. Het eerste is maatschappelijk meetbaar, het tweede is sterk relationeel. Maar het gaat steeds over het vrij worden van mensen, om hun welzijn. En het is allemaal terug te voeren op dat wat we in deze dagen vieren: het lijden van Jezus, zijn dood op het kruis, vervolgens in het graf gelegd en opgewekt tot een heel nieuw bestaan.
Donderdagavond, de avond van Witte Donderdag, zag ik The Passion op de televisie. Het slot is heel treffend. Niet een opgewekte Jezus in helder blinkend licht op een of ander toren of dak. Neen, een lichtende mens die midden tussen andere mensen loopt, hen omarmd, hen troost, gewoon er is zoals een vader of moeder er is voor zijn kinderen. Zo laat die Jezus zien wie God onze Vader is. Wij bepalen of de wereld om de liefde draait of om de haat. Een Jezus die rond loopt en vraagt: Kan ik iets voor je doen, kan ik iets voor je zijn. We zijn het er toch over eens dat dit centraal is voor ons, trouwens voor iedere mens. We zijn het toch met elkaar eens dat dit de wereld kan veranderen in een wereld van trouw en liefde? Als Jezus daartoe is opgewekt, dan is voor ons de weg wel duidelijk… zelf mensen wekken tot trouw en liefde.
Joost Jansen, norbertijn
