Dit was ook het thema van de derde en druk bezochte bijeenkomst in het Willibrordcentrum op 18 november over de welzijn-zorg coöperatie in oprichting. Yolanda Verstegen, Harrie Geboers en Annie van de Ven zijn de initiatiefnemers. De plannen zijn rijp om te delen en de meningen te peilen van de inwoners van HDL. Meer foto's.

Er bestaan gelukkig al veel vrijwilligersdiensten in HDL. Maar om vraag- en aanbod goed te kunnen afstemmen is het fijn dat er één coördinatiepunt komt. Dit kan een fysieke plek zijn zoals het bestaand informatiepunt in cc Servaes. Maar ook digitaal via een website of een app.

Interactief ging iedereen in groepjes aan de slag met een drietal vragen.

1e Welke behoeften zie jij in de buurt?
De antwoorden varieerden van verhelpen eenzaamheid en het verbeteren van de veiligheid in de buurt tot het aanstellen van een vertrouwenspersoon in de directe omgeving. Ook buurtverenigingen kunnen een belangrijke bijdrage leveren in het signaleren van behoeftes.

2e Welke talenten zijn daar voor nodig?
“Vrijwilligers die betrokken en integer zijn. Ze moeten goed kunnen omgaan met privacygevoelige informatie. Indien nodig moeten zij afstemmen met de professionele zorg. Handige klusjesmannen zijn wenselijk en als het gaat om uitleg over moderne communicatiemiddelen zoals smartphone en tablet kunnen met name jonge mensen daarbij goed helpen”.

3e Oprichting van de coöperatie betekent verbetering van de leefbaarheid in het dorp (wat verwacht je van ons?)
“Eén gezicht naar buiten heeft zijn voordelen, ook richting gemeente. Het is een plek om elkaar te ontmoeten, verbindingen te leggen. Daar waar nodig kan scholing worden aangeboden”, waren enkele van de reacties.
De drie bestuursleden van de coöperatie in oprichting gaan met de input aan de slag om het een ander vorm te geven. Suggesties voor een goede naam voor de coöperatie zijn trouwens welkom.

Heb je vragen of ideeën en/of wil jij je inzetten? Mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Tekst: Thea van der Doelen
Foto’s: Fred Lennings