Met veel plezier voor jullie gebakken.
Het is bijna Kerst en met Kerst denk ik vaker aan de mensen in mijn omgeving waarvoor geluk niet gewoon is, Mensen met zorgen om hun familie, die nog ergens in vluchtelingenkampen zitten en op zoek moeten naar een veilige plek. Als ik dan weer over jullie lees, of op de radio of televisie hoor over alles wat jullie mee moeten maken, dan praat ik daar met mijn kinderen en ook met mijn ouders over.
Toen kwamen we op het idee om een appeltaart voor jullie te bakken. Vandaag gingen we met zijn allen aan de slag en nu staat er in onze oven een appeltaart, met veel plezier voor jullie gebakken.
Een kleine attentie van ons allemaal.
Een ontmoeting
Vorige week wandelden we in de tuin van de abdij en zagen in de omgeving van het verblijf van onze statushouders, een vader met zijn twee zoontjes voetballen. We wilden graag wat tegen hen zeggen en ik riep in het Engels “een, twee, drie, schop die bal.”
Ze kwamen meteen naar ons toe gelopen en ik zei: ”We zijn jullie buren, hoe gaat het met jullie? We gaven elkaar een hand en zij vertelden over dat, wat hen het meeste bezig hield. Op de bank zat de vrouw met haar dochtertje, we zwaaiden naar haar. Na onze kennismaking liepen we naar huis en wensten hen in gedachte veel liefde, geluk en vrede toe, in hun hart en straks ook in hun nieuwe huis.
“We hadden nog niet gezegd, dat ze ook gewoon bij ons langs zouden mogen komen…….maar dat komt nog.”
Twee buurtbewoners
Tekst José van der Heijden
Foto Piet van Helvoort
